امروز روز جهانیه صلحه. همون مفهومی که سالهاست از دنیای ما انسان ها فراریه. حکومت ها با هم در جنگ هستن و توی کمتر لحظاتی که دست از جنگ برمیدارن، آدمها بر سر عقاید، رسوم و تعصباتشون با هم درگیر میشن. با هم میجنگن تا به زور صلح ایجاد کنن، غافل از اینکه صلح از مهر و دوستی جوونه میزنه. از آرامش ریشه میگیره؛ و هرچقدر که آدم های بیشتری در آرامش باشن، صلح با سرعت بیشتری تو دنیا گسترده میشه.
هربار که موقع عصبانیت، تصمیم رو میذاریم برای وقتی که آروم شدیم؛ هر بار که عقیده کسی به نظرمون اشتباه اومد و نظرمون رو برای خودمون نگه میداریم، و هر بار که برای آرامش درونی و مهربون تر شدنمون با آدما تمرین میکنیم، داریم یه قدم برای صلح برمیداریم. صلح از قدم های کوچیک ما شروع میشه، نه از جنگ های بزرگ!
با آرزوی صلح جهانی تو همه نقاط این سیاره آبی، امروز میخوایم یکی از همین قدم های کوچیک رو برداریم و برای آرامش درونیمون با هم تلاش کنیم. یادتونه هربار که کسی عصبانی میشد، یا بیش از حد حرص میخورد، یا بعد از یه جر و بحث طولانی، مادربزرگا و مادرامون گل گاو زبون میاوردن تا همه رو آروم کنن؟! مثل چای نبات که از نظر مامانا دوای هر دردیه، گل گاو زبون هم دوای هر درد روحی و عصبانیت و حرص خوردن بود!
گل گاو زبون آنتی اکسیدان داره، ضد التهاب و ضد درده، و جدا از اینا، با تاثیر مثبتی که روی سیستم عصبی داره استرس رو کم میکنه و آرامش بخشه. هر بار که دنیا به کام ما نمیچرخه، جای عصبانی شدن و حرص خوردن یا حتی دعوا راه انداختن، میتونیم چند تا نفس عمیق و آروم بکشیم، یه گل گاو زبون برای خودمون دم کنیم، و وقتی آرامش دوباره سراغمون اومد به خودمون افتخار کنیم که یه راه سخت و طولانی رو انتخاب کردیم تا روزی دنیا با همین تلاش های کوچیک ما دوباره رنگ صلح و آرامش رو به خودش ببینه.