نی شکنم، شکر برم!

رابطه شمس و مولانا قرن هاست که نقل محافله. دوستی و پیوندی چنان عمیق، که زندگی و آثار مولانا رو تا ابد دگرگون کرد و مسیری تازه به روی او باز کرد. مسیری که تا امروز روی خیل دوستداران شمس و مولانا تاثیر گذاشته و هدایتگر راه بسیاری از علاقمندان به عرصه شعر و عرفان بوده.

امروز براتون یه منوی غذایی الهام گرفته از عشق و دوستی مولانا و شمس آماده کردیم. هرکدوم از این خوراکی ها میتونه نمادی از تعلیمات این دو و فرهنگ غنی غذایی ما باشه.

منوی غذایی بزم و جشن، الهام گرفته از رابطه مولانا و شمس:

پیش غذا

ماست و خیار: ترکیبی از ماست غلیظ، سبزیجات معطر، خیار و سیر. باز کننده اشتها و شروع خوبی برای صرف غذا، که یادمون میندازه چقدر هماهنگی مزه ها و جنس طعم ها میتونه آرامش و لطافت یک پیوند عمیق رو بهمون نشون بده.

دور اول غذا

آش رشته: نمادی از پیچیدگی و در هم آمیختگی در عین نظم و یکپارچگی. نمادی از زندگی پیچیده و ارتباطات انسانی که شمس و مولانا رو به هم پیوند میده.

دور دوم غذا

خورشت فسنجان: خورشتی غنی از گوشت گردن و مغز گردو که با عمیق تر شدن ترکیب مزه ها و ترشی رب انار و مزه فروتنانه و دلپذیر گردو، نماد احساسات و روابط عمیق و مستحکم شدن رابطه دو دوست میشه.

دسر

پنج لوز: دسری ترد و شیرین، به شیرینی وقتی که شعر میجوشه و زمین و آسمون برای مولانا، شعر و عرفان و رسیدن به بالاترین حد شادیه.

نوشیدنی

چای زعفرانی: چای معطر با عطر زعفران، نمادی از اجتماع و آرامشه. دقیقا وقتی که مولانا دیگه “همه او” شده و همه چیز رو در ارتباط با هم ودر آرامشی ژرف میبینه. وقتی که دیگه هیچ چیزی نمی تونه پیوند عمیق ایجاد شده رو از بین ببره.

هر گوشه از فرهنگ غنی غذایی ما از طبیعت و رمز و راز عمیقش بهره گرفته تا به ما در پرورش روح و تن کمک کنه. با الهام از عشق و دوستی مولانا و شمس، چشیدن هر لقمه از غذا و هر جرعه از نوشیدنی میتونه یه بزم به یاد موندنی رو برامون رقم بزنه.

دسته بندی: بلاگ برچسب ها:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *